binlerce kez unuttum
belki bunu kaç defa hatırladım da
binlerce kez unuttum
dün de bir günlük geride şimdi
belli belirsiz aydınlandı gökyüzü
fundalıkların öte yanında
suların dibi başladı görünmeye
bir yorgun yolcunun sancısı, hayalimden esintiler
şilepler gibi ağırlaşır, içimdeki bu hüzün
yük taşırken göğsümde, ben kaybolurum denizde
acı dolu sancılarımı taşırım mısralarımla, artık gemiler yok
zira yenik düştüler bu gece, gönlüm gibi, sen gibi
sensizliğinin yoksunluğunu ne içki geçirdi ne de başkası
batan şilepler gibi harap olmuş gönlüm
her biri birer ağıt olur, çıkar ruhumdan dışarı
güneş çekilince damlardan
belki bunu kaç defa hatırladım da
binlerce kez unuttum
dün de bir günlük geride şimdi
kendimden kaçmaktan yoruldum
günden güne soldum
