bir güneşsiz güne daha merhaba

sessiz geçen yıllar boyu düşündüm

yeni bir güneşe ihtiyacım yok

karanlıkta kalmayı hak edip etmediğimi düşündüm

sonra, güneşsiz de yaşamaya alıştım

sensiz geçen yollar boyu düşündüm

kesik devamlı yol çizgilerini saymaya çalıştım

bir sonu olup olmadığını düşündüm

sonra, neden sonra saymayı bıraktım

yol üstündeki yalılar boyu yürüdüm

yürüdüm yalnızca ayaklarımı hissederek

nereye gittiğimi bilip bilmediğimi düşündüm

sonra, anladım ki bir önemi yok aslında

denize nazır esen rüzgarda üşüdüm

üşüdüm yalnızca titreyerek değil, haykırarak da

içimdeki yangını söndürmeyi deneyerek

sonra, yanarak da yaşamaya alıştım