bir senaryonun hiç çekilmeyen filmi
şimdi bir otel odasının balkonunda yakıyorum sigaramı,
camın arkasından gördüğüm kadarıyla uykuya daldın,
ben de yokluğa açılan balkonun ucundaki iskemlede oturup
seni izliyorum ayın cama vuran yansımasından kaçınarak
şimdi bir otel odasının balkonunda ateşe veriyorum bütün hayatımı
ellerimde, avuçlarımda sanki bütün ızdırabı insanoğlunun
yokluğa doğru eğiliyorum, beni çeken bir şeyler var bu sonsuz kayboluşta
kendime hakim olamamaktan çok korkuyorum
şimdi bir otel odasının balkonunda kendimi kaybediyorum
gözümün önünden geçiyor izlediğim tüm filmler
okuduğum tüm kitaplarda bulduğum kendimi seyrediyorum uzaktan
düşüncelerimin teker teker yitip gittiğini, bensizleştiklerini hissediyorum
şimdi bir otel odasının balkonunda tüketiyorum geri kalan tüm hayatımı
inceden bir müzik sesi, sanırım yokluğun tam ortasından gelen
ve beni çağıran bir serenat bu, güle güle bile diyemeden bıraktım kendimi
bir anlığına da olsa unutmuşum, içerde sen vardın,
özür dilerim