ocak’ın yirmisekizi

1

bir tren kalkıyor gönlümün uç noktalarından

o ne güzel bir koku ama, o öyle

arkasında bıraktığı rüzgarıyla, burnumun ucunda

içim kalkıyor, ürperiyor, bir şeyler oluyor, dokunuyor bana

o ne güzel bir yüz ama, o öyle

arkasında bıraktığı rüzgarıyla, aklımın ucunda

sarhoş gibiyim sanki bu yaz akşamında, bir havuz başında

bir elim cebimde, bir elim gönlüne uzanmaya çalışıyor

2

bir sokağın daha köşesini döndükten sonra,

sanki yaşadım diyorum bu hayatı tam anlamıyla

bir anda bir şeyler dank ediyor aklıma, sen olmalısın,

uykunun girdabında bir gece ansızın, sıra bende, hadi kalkmalısın

neden sonra silinip gidiyor sokaklardaki yapraklar

neden sonra başına gelir insanın aklı

olan olduktan, biten bittikten sonra,

seni hiç çıkarmadım aklımdan, birkaç saniye belki, hafıza kayıpları dışında

3

söylemesi, anlatması zor duygular tadıyorum tenininde,

biliyorum uzunca bir süredir hayatım ellerinde

ve ızdıraba karışık zevk ile yürüyorum

ipin üzerindeki cambazın tedirginliğiyle

vücudunun üzerinde, kokunu takip ediyorum

saçların, alnın ve kaşların

neredeyse bir ömür kendi penceremden gördüğüm

ya tanrı sensin, ya tanrı sen