meğer
gün gördüm gece gördüm
yaşayanlardan çok ölüler gördüm
kendi içime baktım da seni gördüm
yaşayandan çok ölü gördüm
bir parçam düşmüş, kim bilir nerede,
on yedi gün olmuş, eksik yok kederde,
yüzünde noktalar, takım yıldızları,
teninin rengidir içimin yaldızları
gözünde yaşlar, kendimde boğuldum,
yapışmış yalnızlık, kuyuda taş gibi
gece gördüm, gün gördüm,
yaşayan kalmadı, ben de öldüm