kaybolmuş çölün ortasında

kaybolmuş çölün ortasında

yapayalnız ve bir soluktan vareste

hasretinle kavrulmadan ben, ben olmaktan çıkmadan

geliyor musun?

yağmurlara karışıyor anılarımız

zaman akar durmaz

yağmur akar durur

zaman aktıkça

yıllardan başka bir göl var oluşan, akanlardan

bir su sesi kulak kesilince duyduğumuz

oracıkta ardımızda

bir virgül dilimin ucunda

ve hiç ayrılmak istemiyor buradan

oysa ki bir çöl

çöl değil vaha, vaha!

You may also like...

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir