telaşe
kafamı koyup kaldırımlara
veda etmek istiyorum bu hayata
son damlama kadar senindir artık bu beden
öyleyse neden bu hezeyan, bu telaş, bu gürültü
anlam veremiyorum, anlamlandıramıyorum sizleri
size benzemekten ölesiye korkuyorum, işte sonunda
ölüyorum
bu, rüzgar mı içimi delip geçen?
