buldum
kendimi kaybederken kaşmir halılar üzerinde
damarlarım her zamankinden daha geniş
güneş her zamankinden daha küçük
gözbebeklerim bu kadar büyümüşken
kendimi ararken gökyüzündeki bulutlar içinde
rüyalarım her zamankinden daha fantezik
para her zamankinden daha değersiz
renkler gözümde bu kadar çoğalmışken
kendimi sorgularken kah gökyüzünde kah yeryüzünde
vicadanım her zamankinden daha acımasız
ben her zamankinden daha bencil
hatalarım yüzüme bu kadar acımasızca vururken
