İngiliz Hukuku’nda Yasama (Legislation)

Yasama, dar anlamda ülke sınırları içinde uygulanacak kanunları yapma görevidir. Bu görev ise devletin bağımsızlık egemenlik hakkının doğal bir sonucudur. Birleşik Krallıkta bu yetki genel olarak Kraliçe’nin Parlamentosuna aittir. Başka bir deyimle, İngiliz kanun koyucusu İngiliz Parlamentosudur.
Tarihsel Gelişim > Parlamenter demokrasilerde hukukun temel kaynağını oluşturan Yasamanın İngiliz Hukukunda bu özelliğinin yanı sıra kaynak olarak en büyük önemi yazılı hukuka geçişi sağlamış olmasıdır.

İngiltere’de, özellikle ortak hukukta mahkemeler hukuk yaratma olanağına sahip oldukları halde herhangi bir kanunu ortadan kaldırma yetkisini taşımamaktadırlar. Mahkemeler Parlamentonun kabul ettiği bir kanuna göre, kanunları değiştiremezler ve kanunları uygulamaktan kaçınamazlar. Oysaki parlamento mahkemelerin yarattığı hukuku her zaman değiştirebilmektedir.
İngiliz Parlamentosu, Avam Kamarası ile Lordlar Kamarası adı verilen iki ayrı meclisten oluşur.
Kanunların Çıkarılması > Parlamentonun çıkardığı kanunları genel ve özel kanunlar olarak ikiye ayırmak, İngiliz hukukçularının genellikle kabul ettikleri bir ayrım şeklidir. Genel kanunlar bütün İngiltere’de uygulanan, ülkenin tüm yaşayanlarını ilgilendiren, kamu düzenini ve temel yapıyı oluşturan kanunlardır. Özel kanunlar ise, belli bir çevreye, özel ya da özerk kurumlara, gerçek ve tüzel kişilere uygulanabilen kanunlardır.