zıpçıktı hayaller

Şehrin her yerini sarmış gri bulutlar

Aşıklar arşınlar bütün sokaklarını

Çan çaldı mı yüreklerde

Hepsi arar aşklarını

Duman tütüyordu küçük pencereli kerpiç evden

Çık gel diye günlerce bekledim seni gelmedin neden

Sen bilirsin bir tek benim bu küçük kasabada gönülden seven

Bize de yokluğunda dolunayın ışığında şiir yazmak düştü

Cebimde yok beş kuruş kalmadı hiç tütünüm

Ondan kalan ne varsa alın götürün

Yokluğunda çiçek açmadı dallarımda

Ben sensiz oldum bir kötürüm

Tanrı küçük çocuk idi

Kendi elimle doğurttuğum

O hiçliğe kadir idi

Kendi elimle büyüttüğüm

Zıpçıktı hayallere daldı gönül

Hiç çıktı hayallere daldı da gönül

A.O