korku duvarları

ellerimde tütün kokusu var

aklımda da sen

kayıp gidiyor ellerimden tütünler

tutmaya çalışıyorum ama seni

aklımdan biri geçecekse

elim hep sana gidiyor

ama ellerim uzanmaz o kadar uzağa

zira güneş batıyor, hepimiz için batmasa da

bilen bile göremez beni

şimşeklerde saklıyım çoğu zaman, yere inemiyorum

sırtımı verdim duvarlara

ama önüme bakamıyorum, korkuyorum

peşimi bırakmıyor ihtimaller

korkuyorum, en çok da kötü ihtimallerden

kaybolmak çok da zor değil gözlerinde

halılar hareket ediyor gönüllerince

kendimce tutunmaya çalışıyorum halılara

gitmesinler diye, zira korkuyorum gidenlerden

artık yalnız ölmekten korkmuyorum

bizatihi ölmekten korkuyorum

her nem bir gün soluyor

denizini kaybettiğinde

bir daha yüzememekten korkuyorum