çok öncesinde

nasıl bitecek? belki soğuk bir odanın içinde yorgana önce sarılmış haldeyken yavaşça parmaklarının yorganı bırakmasıyla. belki de çok sıcak bir iklimde önce terler içinde, sonra terler soğuyacak ve elveda diyeceksin. ama öyle ki bu zamana kadar okuduğum tüm yazarlar bugün burada yoklar, sen de bunu okuduğunda belki ben burada olmayacağım, belki de tam olarak az önce bahsettiğim o yok oluş anına yaklaşıyor olacağım. bir artı bir her zaman iki eder mi? eder. eğer aynı düzlemde, aynı matematikten bahsediyorsak, eder. bir artı birin iki edeceği ise baştan bellidir matematiğe göre. tüm evreni matematiğin kontrol ettiğini kabul edersek öleceğimiz baştan bellidir zaten, bu durumda ölümden korkmaya gerek var mıdır peki, bilmiyorum. hiç bir şekilde korku olmaması gerekir insanın içinde ölüme dair, eğer matematikle en ufak bir alakası mevcutsa. çünkü bizim evrenimiz de tamamen neden sonuç ilişkisine dayalı bir -bizim anladığımız anlamda- matematik ile işliyor. bu şekilde baktığımız zaman evrenimizde hali hazırda mevcut her şeyin olup bittiği anlamına geliyor bu, yani ben aslında doğdum çok öncesinde, yaşadım çok öncesinde, -ve en hüzünlü kısım geliyor- öldüm çok öncesinde. teorik olarak aslında doğmadan önce yok olduk. yalnızca biz de değil, bu zamana kadar yaşamış herkes ve her şey yok oldu çok öncesinde.