asansörsüz yedi kat

kendi vücudunu bir bıçakla keşfetmek,

derinin ince ve kalın yerlerini öğrenmek,

deneyerek,

en keskin noktasıyla cebelleşmek bıçağın

ve geçirdiğin tüm travmaları anlamaya çalışmak

hem de böylesine bir yolla

yine de nafile

bir yağmur yağar, sen akar gidersin

avuçlarımdan yere

bir kan damlası olup pıhtılaşırsın

sonra da yavaş yavaş siyaha çalar rengin

toprağın altında

en dibinde

tabutsuz bir şekilde

fısılda bana sessizliğini saat 22:59u gösterdiğinde

her gece

hatırlat bana kendini

içimden sökülüp alınan en naif parça

bundan böyle seninle

yerin yedi kat dibinde

You may also like...

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir