Umumi Kuşlar

Nasıl yani?

Yetebilir mi bir kırlangıç şarkısı

Anlatmaya, sana olan aşkımı

Mümkün değil!

Benim aşkım ki duvarlarda şiir

Uzun yollar aşıyor her sene

Umumi kuşlar göç yollarında

Birer benek oluyor sırtlarında

Günü geçmiş zürafaların

Benim aşkım ki ormanlarda musiki

Dar sokaklarca koşuyor bir yavru köpek

Annesini bulabilmek için

Ve son seste müzik çalıyor yol boyu

Tavernalarda

Benim aşkım ki tavernaların sahnesinde iki perde

Balıklar yemleniyor rakı şişelerinde

Ve Orhan Veli bilmediği şiirleri okuyor

Bilumum kasetlerde

Hem de güpegündüz!

Benim aşkım ki taşıdım onu gittiğim her yere

Güneşin her sabah uyandığı köşede

Bir bina yıkılıyor

Hiçbir şey aynı kalmıyor hiçbir saniye

Her şey değişiyor

Benim aşkım ki baki hep benim gönlümde

Bir şişe daha doluyor arsız damacanadan

Gökdelenler büyüyor her mevsim

Beslendikçe,

Ve ağaçlar yitip gidiyor beslemek için onları

Benim aşkım ki kendi kendini besliyor gün geçtikçe

Bir sigara daha yanarak bitiyor

Kırmızı değirmende

Acıklı şarkılar okunuyor

Okyanusun ortasında bir teknede

Benim aşkım ki alabora oldukça düzene dönüyor

Teraslarda güneş veda ederken

Yatsı rakısı merhaba diyor sofralara

Ve memnun ediyor baykuşları

Alaca bir sonsuzluğa

Benim aşkım ki boşaldıkça dolan bir kadeh

Sen hiç bilmiyorsun kuşların neler yaptığını

Kuşlar nefessizliğe sürüklüyor kendilerini ormanın içine doğru

Ve eninde sonunda buluyorlar kamp ateşini

Hiç sönmeyen

Benim aşkım ki hiç sönmeyen bir yangın ciğerimde

Cigaralar ki sönmeden sarılır yenileri

Rakı kadehleri ki boşalmadan dolar

Ormanlar ki yangından yeniden doğar

Sen ki her gün baştan doğuyorsun içime