Tanrıların Konuşmaları 4: Zeus’la Ganymedes

Tanrıların Konuşmaları / Samsatlı Lukianos

4 / Zeus’la Ganymedes


Zeus – Haydi Ganymedes, geldik yerimize, hele bir öp beni şimdi! İçin de rahat etsin, sen beni o kuş biçiminde görürken, kanca gibi bir gagam, sivri sivri tırnaklarım vardı ya! Bak biri kalmadı.

Ganymedes – Adammış be!.. Hani sen kartaldın demin? Üstüme çullanıp da beni sürümün ortasından koparıvermedin mi? O kanatlar nasıl eridi de sen böyle büsbütün başka bir kılığa giriverdin?

Zeus – Senin şimdi gördüğün, yavrum, ne bir insandır, ne de bir kartal. Ben bütün tanrıların başı, sultanıyım; demin öyle gerekmişti de onun için o kılığa girmiştim.

Ganymedes – Ne diyorsun sen? Sen bizim Pan mısın yoksa? Ama kavalın, boynuzların da yok? Niçin bacakların kıllı değil?

Zeus – O tanrıdan başka tanrı yok mu sanıyorsun sen?¹

Ganymedes – Öyle ya!.. Onun yontusunun durduğu ine tam bir teke götürürüz de kurban ederiz. Ama sen, çocuk hırsızısın gibi geliyor bana.

Zeus – Zeus adını hiç duymadın mı sen? Hani yağmuru yağdırır, göğü gürletir, şimşekleri çaktırırmış; Gagaros² tepesinde görmedin mi onun tapınağını?

Ganymedes – Geçen gün başımıza dolu yağdıran tanrı sensin demek? İyi tanrı doğrusu! Göklerde otururmuşsun da gürültü edermişsin; babam da sana bir koç kestiydi… Ama, hey tanrıların sultanı! Ben ne kötülük ettim de beni böyle kaçırdın? Koyunlarım ne olacak şimdi? Ya kurtlar yalnız bulur da saldırır, parçalarsa?

Zeus – Sen artık ölümsüz oldun, burada bizimle oturacaksın, hala da koyunlarını mı düşünüyorsun?

Ganymedes – Ne dedin? Sen İda’ya götürmeyecek misin beni bugün?

Zeus – Götürmeyeceğim elbette; ben bir tanrıyken boşuna mı kartal oldum?

Ganymedes – Öyleyse babam beni arar, bulamayınca da öfkelenir; sonra koyunları koyup gittin diye döver beni.

Zeus – Bir daha görmeyecek ki seni.

Ganymedes – Tutma beni burada; özledim babamı. Beni götürürsen, kurtulduğum için bir koç daha keser, adağım olsun. Üç yaşında kocaman bir koçumuz var, ötekileri otlağa o götürür; sana onu keseriz.

Zeus – Ne de bönmüş bu oğlan! Çocuk olduğu ne kadar da belli! Haydi, Ganymedes, vazgeç artık böyle şeylerden; sürünü de unut, İda’yı da. Sen artık gökte oturanlardansın, buradan babana da, yurduna da çok iyilikler edebilirsin. Bundan sonra peynirle süt yerine ambrosia³ yiyip nektar içeceksin; nektar’ı sen doldurup, tanrılara sen sunacaksın. Bunlardan da iyisi, sen artık insan olmaktan çıkıyor, ölümsüz oluyorsun. Senin yıldızını parıl parıl parlatacağım; kısacası mutlu olacaksın sen.

Ganymedes – Ya benim canım oynamak isterse, kim oynar benimle? İda’dayken ben yaşta birçok çocuk vardı.

Zeus – Şu Eros’u görüyorsun, burada da onunla oynarsın, bir yığın da aşıkların olur. Yalnız hoş olsun senin gönlün, gül eğlen; özleme artık yeryüzünde bıraktıklarını.

Ganymedes- Ama ben ne işinize yararım? Burada da bir sürü mü otlatacağım?

Zeus – Hayır, burada “saki” olacaksın; nektar’a sen bakarsın, şölenlerle sen uğraşırsın.

Ganymedes – Güç bir iş değil; süt doldurmayı, sarmaşık çubuğundan yapılmış bardağı sunmayı bilirim ben.

Zeus – Gene tutturdu süt diye! İnsanlara sunacak sanıyor. Burası gök; dedim ya sana; burada nektar içilir.

Ganymedes – Sütten iyi midir o, Zeus?

Zeus – Anlarsın birazdan; onu bir tattın mı, bir daha aramazsın sütü.

Ganymedes – Ya gece nerede yatacağım? Arkadaşımla, Eros’la mı yatacağım?

Zeus – Hayır, ben seni birlikte uyuyalım diye kaçırdım.

Ganymedes – Sen yalnız uyumaz mısın? Benimle uyumayı daha mı hoş buluyorsun?

Zeus – Evet, hele senin gibi güzel bir oğlanla, Ganymedes.

Ganymedes – Uyurken ne işine yarar benim güzelliğim?

Zeus – Uykuya zevk katan tatlı bir büyüdür o.

Ganymedes – Ama babam benimle yatmaktan hiç hoşlanmazdı; sabahları söylerdi; ben boyuna döner, tekme atar, sayıklar, onu uyutmazmışım. Bunun için beni çoğu kez annemin yatağına gönderirdi. Dediğin gibi, sen beni o amaçla kaçırıp getirdinse, şimdi bırak da yeryüzüne ineyim, yoksa sen de uyuyamazsın ha! Ben durmadan döner, seni rahatsız ederim.

Zeus – Sen beni uyutmaz, seninle birlikte uyanık oturursan en hoşu o olur işte; ben de seni hiç durmadan öper, hiç durmadan sarılırım sana.

Ganymedes – Senin gönlün ne ister, orasını sen bilirsin. Ama sen beni öperken, ben uyurum gene.

Zeus – Ne yapacağımızı o zaman görürüz. Şimdilik, Hermes, sen şunu al da götür; ölmezliği içirdikten sonra kadeh sunmayı da öğretirsin, gelir bize nektar doldurur.


¹”Ganymedes bir çoban olduğu için, çobanların saydığı Pan’dan başka tanrı bilmiyor.” Lukianos’un yorumcusu.

²Gargaros Troia’daki İda dağlarından biridir; yüksekliği 1800 metredir. Tepesinden bütün Troia ovası görülür. Orada bir Zeus tapınağı varmış. Homeros söyler, İlias, VIII, 48.

³Ambrosia tanrıların azığı; nektar da içkileridir.

You may also like...

1 Response

  1. 4 Aralık 2016

    […] (Ganymedes’ten ötürü) […]

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir