başka yerde nefes alıp, aynı yerde solumak

göz yaşlarım ıslatıyor yerde buzları

göklerin solgun aydınlığı, o hep bildiğim

sokakların ilkyazında duvarlarda fotoğraflar, yatağımda tırnaklarının izleri

aydınlık çevreyi karartacak gölge, daha ilk adımda büyür birden

titrek mumlar dibinde birikmiş gölgelerimiz

usumda ben seninle ne güzel gökler tuttum

 

başka yerde nefes alıp, aynı yerde soluklanmak seninle

bir nilüfer yaprağı yüzüyor suyun içinde

soğuk aydınlıkta kararmış, gözleri kör olmuş

sen biricik kadınımsın mavi deniz

tuttum, ince damarlı bileklerinden, günlerce tuttum

yüzümde gezdirdim avuçlarını

 

beni yaşatan anlar değil, anılar

sen de biliyorsun pekala, denizlerden çok kumsallardan hoşlandığımı

üstüne üstlük geceleyin

ne güzel olur hem de yakamoz sandığımız o derin hazla beraber

göklerde uçuyor mendillerin, yakalayım derim solar gider

mesela bir felaket

 

ata biner gibi binerim yaşamın dalgalarına

pek hür, pek de yaşamak telaşıyla dolu

bir yanımda da, bir yanım değil, büyük yanımda da sen

kemerler altında akan sen ırmağıyım

kimi zaman çamurlu, kimi zaman pak

kimi zaman sen, kimi zaman da sen

 

 

 

 

 

 

*karma-28

 

 

 

You may also like...

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir