F.’ya Diyalektik
bazı zehirler içinde bulundukları kabı eritir, bitirirler;
bazı sırlar da edinenleri her geçen gün yiyip bitirirler.
belki bir gün sen de yazacaksın
yaşadıklarını, düşlerini, korkularını,
yaşadığın sözcükleri;
görmesini ve duymasını bilenler, karanlığı yaşamış, onun boyutlarını bilen
ve bir ışık arayanlar için yaz.
ben bugün gidiyorum,
arada bir gene gideceğim,
ama hep döneceğim.
unutmamalısın ki ne kadar kısa yaşıyoruz,
ne uzun ölüyoruz, hem de ne ölmek.
gerçeğin perdesini kaldırıp ardına baktığında,
perdenin ardında hiçbir şeyin olmadığı görülür,
ama gelgelelim her şeyin herkese söylenmeyeceğini de bilirim
hamlara her şeyi söylemem,
sağır oldukları için değil,
daha kötüsü: her söyleneni yanlış anladıkları için.
eğer inancı varsa kişinin,
gerçeğe sırtını dönebilir derdi genç Nietzsche,
bense gücünü gerçeğe sırtını dönen
inançtan alanlara karşı
sonsuza değin inançsızlığı yeğlerim
denemek, yaşamayı ve yazmayı, yazmayı ve yaşamayı.
ben ve F.
