merdivenler

koşuyoruz uzaklara beraber

kaçıyor gibiyiz

ama neyden kaçtığımızdan tam emin olmamakla beraber

kaçarak kurtulabileceğimizden de emin olamıyorum

sonra bir merdiven çıkıyor

bitmeyecek gibi görünen uzun merdivenler

yıllar geçiyor merdivenleri çıkarken

yaşlanıyoruz ikimiz de

sonra birdenbire bitiveriyor

son basamağa ulaşıyoruz

ama merdivenlerden tekrar inemeyecek kadar yaşlıyız

vaktimiz kalmamış

o anda anlıyoruz ki

bütün bunlar boşunaymış

ve gereğinden fazla üzülüyoruz

bu kadar anlam yüklemiş olmamıza

oysa bir basamakta oturup sonsuza kadar

yaşlanmadan sevişebilmek vardı

hep daha fazlasını istedik

ve kaybettik

cennetten elmayı çalarak kaybedenler

yeryüzünde merdiveni tırmanarak kaybettiler

bizim gibi