ankara

kar yağsa da kurtulsak bu puslu havadan

kaldırımları ışıldasa kızılay’ın, ankara’nın

göz yaşları dökülse bu şehrin yerlere

tane tane, pür pür

kar yağsa da hüzünlensek bu akşam da

yaksak birer cigara şöminenin önünde

ya da bestekar’ın sokaklarında üşüyerek

yaradan bu toprakları bereketsiz kılmış olsa da

kar yağsa da ateş yaksak kolej’de metronun karşısında

ısınsak ateşin altında sadık dostlarla

kim yandı kim kaldı tartışsak

sabahın ilk ışıklarına kadar

kar yağsa da çorba içmeye gitsek polatlı’ya

birer tasa tahta kaşıklarla hücum etsek

bir türkü dinlesek sokakta

seni özlesem bu kış, ankara’da