kayboluyor gibiyim

kayboluyor gibiyim sessiz avuçlarında

karanlığın içine doğru yol alıyorum

ne yapacağımı, ne diyeceğimi hiç bilmiyorum

neyin içinde olduğum hakkında en ufak bir fikrim yok

başım dönüyor ama midem bulanmıyor

karnımda garip bi’ his var

ne olduğunu bulamıyorum

kendimi sıkmaktan kasmaktan karın kası yapmış gibiyim

neden bu kadar umrumda bu saçmasapan şeyler bilmiyorum

saçmasapan olduğunu bile bile neden bu kadar önemliler bilmiyorum

kendime yalan söylüyorum sanırım, aslında önemli şey?!

ya da çevremdeki insanları çok önemsiyorum

bilmiyorum hangisi

ama her neyse kurtulmak istiyorum bundan

ben böyle bir insan olmamalıyım

çünkü böyle düşünmüyorum

insan savunmadığı fikirleri savunan bir karakterin içerisine girebilir mi?

girmemeli

ben, ben olmalıyım

yalnızca ben