kayboluyor gibiyim
kayboluyor gibiyim sessiz avuçlarında
karanlığın içine doğru yol alıyorum
ne yapacağımı, ne diyeceğimi hiç bilmiyorum
neyin içinde olduğum hakkında en ufak bir fikrim yok
başım dönüyor ama midem bulanmıyor
karnımda garip bi’ his var
ne olduğunu bulamıyorum
kendimi sıkmaktan kasmaktan karın kası yapmış gibiyim
neden bu kadar umrumda bu saçmasapan şeyler bilmiyorum
saçmasapan olduğunu bile bile neden bu kadar önemliler bilmiyorum
kendime yalan söylüyorum sanırım, aslında önemli şey?!
ya da çevremdeki insanları çok önemsiyorum
bilmiyorum hangisi
ama her neyse kurtulmak istiyorum bundan
ben böyle bir insan olmamalıyım
çünkü böyle düşünmüyorum
insan savunmadığı fikirleri savunan bir karakterin içerisine girebilir mi?
girmemeli
ben, ben olmalıyım
yalnızca ben