mum

bir otelin lobisinde duydum ilk, sesini.

sonra da vazgeçemedim senin bu sesinden,

dokunuşundan, teninden, ve saydamlığından

uzun zamandır hasret kaldım sana

sonunda yakışır mıyız birbirimize

beni böyle de kabul eder misin

bilmiyorum,

ne olur acaba

söyle, buldun mu bende aradığın aşkı

yoksa varoluşsal problem çok mu ağır bastı?

anlarım, anlamam değil, belki de çok sevdim ondan.

geçmişi unuttum, hayat bitti, dünya durdu, ben seni istiyorum dedim her seferinde

ama her sefer bir öncekinin aynısı olmuyor

altın rengi şamdanlar üzerinde eriyen mumlar gibi eridim

zaman geçtikçe, geçtikçe, ve geçti gitti

sen de mumlar gibisin, eridin gittin, kalbimin en soğuk noktalarına değdin

üzgünüm,

çok üzgünüm,

seni böyle sevmek çok güzel,

ama ben çok üzgünüm