Author: yirmisekiz

gözleri kan çanağı olana kadar içerdi rakıyı kimseye de doğrudan bir zararı dokunmamıştı bunca yıl boyunca, ama elbet bir faydasının dokunduğunu da söylemek mümkün değildi. sonra bir gün rakı masasına ölünce ne karısı üzüldü...

medcezirler girdabı çağırır girdaplar ise beni dönüp dolaşıp içinden çıkamıyorum bir türlü neden titreşiyor bu denizin altı   denizin dibine bakan açık gözler denizin ortasındayken dalgalı denizin de dibini görebilirler mi tamamıyla çıplakken  ...

ay gene göğe yükseliyor – her gün olduğu gibi- huzursuzluğum artıyor bu acaba huzursuzluk değil de anksiyete mi çözemiyorum geceler bitmek bilmiyor gecenin bittiğini görmeden uyumak istemiyorum sanki başıma bir şey gelecekmişcesine korkutuyor beni...

kendi vücudunu bir bıçakla keşfetmek, derinin ince ve kalın yerlerini öğrenmek, deneyerek, en keskin noktasıyla cebelleşmek bıçağın ve geçirdiğin tüm travmaları anlamaya çalışmak hem de böylesine bir yolla yine de nafile bir yağmur yağar,...

elinde suyla dolu bardağıyla yürüyordu koridorda odanın kapısını açmaya doğru yürüyordu ya da dehşetengiz dakikalara   kapının kulpunu avucunun içine aldığında sanki bir sıkıntı olduğunu sezmişti örtpas etti bu sezginin üstünü, hayatının diğer tüm...

bir otelin lobisinde duydum ilk, sesini. sonra da vazgeçemedim senin bu sesinden, dokunuşundan, teninden, ve saydamlığından uzun zamandır hasret kaldım sana   sonunda yakışır mıyız birbirimize beni böyle de kabul eder misin bilmiyorum, ne...

sarhoşum bu gece içeceğimi içtim meyhane meyhane dolaştım bu gece şimdi sıra bize gelir hesaplarda ödeyemem ki ben bu gece ben daha dün günahlarımın bedelini ödedim oysa oys oy o

ellerimde tütün kokusu var aklımda da sen   kayıp gidiyor ellerimden tütünler tutmaya çalışıyorum ama seni   aklımdan biri geçecekse elim hep sana gidiyor   ama ellerim uzanmaz o kadar uzağa zira güneş batıyor,...

oturup bilgisayarın başına yaşamadığı, tanımadığı insanları yazmak pek de işine gelmiyordu açıkcası, ama el mahkum, kalkamıyordu yerinden ve anlatıyordu bu evrende hiç var olmayan simitçi rıfkı’nın acı dolu öyküsünü

sarı parlak avizeler ve bembeyaz bir tavan kargalar acılarınla beslenir, bunu unutma çiçeklere su vermeyi ihmal etme, ben yokken onları kurutma pimapenin yıllardır silinmeyen boşluklarında sıkışmış bir kir gibiyim gecenin boşluğunda sallanmak mı yoksa...

bir kız vardı 1969’a dönecek olursak eğer, resmen aklını kaçırmıştı. ben genç bir oğlandım oldukça da utangaç yalnızlığın tebdili mekanında sadece o ve ben   ve birden denize düştük yıldızların arasına sen, ben ve...