yedi saniye yakınımda

<<ne istiyorsun?>>

seni istiyorum, seni

ölünceye kadar.

bu yetmez mi?

ve benim mutluluğum altında akıp

yolları boyunca taşlara çarpa çarpa

akıp gidecek bütün huzursuzluklar.

konuştuklarımız ve söyleyemediklerim

hissedilen her şey, kayalıklara çarpan

birer dalga gibi birleşip de

sağ yanağımda tokat oluyorlar.

istemsizce bir adım geriye

sana olduğum kadar uzakta, yalnızca

yedi saniye

iki kapı ve bir koridor

iki duvarı da çerçevelerle kaplı

tahtayla kaplanmış zemini titriyor

her adım birer nota sanki

ve ardından kokunu duyumsamaya başlıyorum

bir geminin güvertesinden girişini hatırlatıyor bana