“görüşürüz”
yürürken arındır hayaletlerimden beni
sürpriz olsun sen gitgide düşerken derine
yedi sekiz dokuz diye sayarken
gitgide azalsın korku içimde
en üzgün tavrınla sokakta yürürken birdenbire
trafik lambaları yeşil yanmazken bir saniye bile
yalnızca yıldızlar var gökyüzünde
ama beni eve bırakabilecek kimse yok
üstelik
yalnızsam kime görüşürüz diyeceğim ki bu gece
pişman hissediyorum her şeyden saat itibariyle
hiçbir destek olmadan (omuzlarımda) hem de
aklımda bir şey var sadece
güzel bir “görüşürüz” diyemeyeceksek birbirimize
hiç karşılaşmayalım daha iyi her halde